درس‌هایی برای مدیران از اسطوره‌های ورزشی
ورزش موجب نشاط بدن و اعتلای روح می‌شود و اوقات شاد و هیجان مثبتی را برای ما ایجاد می‌کند.
علاوه بر تمام این ویژگی‌های مثبت می‌توان از ورزش به طور غیرمستقیم به عنوان بستری برای آموختن نکات مدیریتی استفاده کرد. ورزشکاران، به ویژه ستارگان و اسطوره‌های ورزشی، در کنار تمام ویژگی‌های فنی بالای خود از توان مدیریتی و رهبری بسیار بالایی نیز برخوردارند و به همین دلیل می‌بینیم که عدم حضور آنها در تیم باعث می‌شود انسجام و چابکی همیشگی از بین برود.
در این یادداشت به بررسی نکاتی در زمینه مدیریت و رهبری تیمی با تمرکز بر چند ورزشکار مطرح پرداخته شده است.
مایکل جردن – به بهتر شدن دیگران کمک کنید.
مایکل جردن به عنوان برترین بازیکن بسکتبال در تاریخ این رشته شناخته می‌شود. دلایل زیادی را می‌توان برای موفقیت او ذکر کرد: اخلاق‌مداری او، حس سیری‌ناپذیرش برای رقابت و پیروزی، تعهدی که به بازی بسکتبال داشت و ... . اما مهم‌تر از همه اینکه او به این درک بالا رسیده بود که برای پیروز شدن، بهترین بازیکن در زمین بودن کافی نیست. برای پیروزی، او باید به بهتر شدن همتیمیهایش نیز کمک می‌کرد و این است رمز رهبری یک تیم؛ چه در یک میدان ورزشی و چه در یک سازمان.
مجیک جانسون – از کارتان لذت ببرید.
اروین مجیک جانسون سیزده فصل گارد رأس تیم لس‌آنجلس لیکرز بود. حضور او نتایج بسیار باارزشی را برای تیم خود به همراه داشت. در مدت زمان حضور او، لس‌آنجلس لیکرز 5 بار قهرمان ان‌بی‌ای (NBA) شد.
جانسون بدون نگاه کردن پاس می‌داد و به طور کلی سبک بازی او منحصر به فرد بود. اما چیزی که بیش از همه در ذهن طرفداران بسکتبال باقی مانده لبخندهای او در حین بازی بودند که نشان از لذت بالایی بود که او از بازی کردن می‌برد.
ما معمولاً از کار کردن لذت نمی‌بریم. مثلاً توجه کنید که برای امروز که چهاردهم فروردین ماه است چقدر در رسانه‌های اجتماعی جوک ساخته شد. شاید در نگاه اول همه چیز فقط شوخی باشد اما اگر به این لطیفه‌ها به صورت یک گفتمان نگاه و آنها را تحلیل کنیم، می‌بینیم که حاکی از عدم وجود روحیه کار و تلاش در جامعه ما است. مجیک جانسون به ما می‌آموزد که هر روز از کار خود لذت ببریم حتی اگر آن روز چهاردهم فروردین باشد.
جری رایس – تمرین را جدی بگیرید.
جری رایس به اعتقاد بسیاری برترین بازیکن فوتبال – به سبک امریکایی – در تاریخ این رشته است. او مقام‌های بسیاری در لیگ NFL به دست آورد و رکوردهایی را ثبت کرد که تا همین امروز کسی نتوانسته آنها را بشکند. به گفته همتیمیهایش، او بر خلاف اکثر بازیکنان که تمرین را جدی نمی‌گیرند، در کارش آنقدر جدی بود که با همان انگیزه و شور و حرارت یک مسابقه در تمرینات نیز حاضر می‌شد.
وین گرتزکی – به جلو نگاه کن.
شاید هاکی به اندازه سایر ورزش‌ها – لااقل در میان ما ایرانی‌ها – طرفدار نداشته باشد اما ستاره‌ای در این ورزش وجود دارد که برای هواداران بسیار قابل احترام است و شاید هیچ‌وقت مانند او تکرار نشود. گرتزکی 60 رکورد از خود در این بازی به ثبت رسانده است. او معتقد است که بخش زیادی از موفقیت خود را مدیون راهنمایی‌های پدرش است. گرتزکی از پدرش نقل می‌کند که همیش به او می‌گفته: آنجایی برو که دیسک هاکی در حال رفتن است نه آنجایی که دیسک در آنجا بوده است.
این نوع تفکر به ویژه برای این روزها که در اوایل روزهای کاری سال جدید هستیم بسیار مؤثر است. سال 1394 با تمام خوبی‌ها و بدی‌هایش به پایان رسیده و اکنون فصل جدید در زندگی همه ما آغاز شده است. پس بهتر است ذهنیت آینده‌نگر داشته باشیم و بهترین سال را برای خود و البته افراد پیرامون‌مان رقم بزنیم.
