120ساعت کاردر هفته چه خطراتی را به لحاظ مدیریتی و سلامتی در پی دارد
ایلان ماسک مصاحبه ای با نشریه نیویورک تایمز انجام داد و در جریان آن به بازگویی خاطراتش در ۱۵ سال گذشته پرداخت. او از سختی ها و شیرینی های کارش گفت و اظهار نمود که برای مدتی، ۱۲۰ ساعت در هفته کار می کرده است.
این رقم بیش از سه برابر ۳۴.۵ ساعت کاری است که شهروندان بریتانیایی طبق قوانین کشورشان باید در هفته کار کنند. ماسک در صحبت هایش گفت:
زمان هایی پیش می آمد که من برای سه یا چهار روز کارخانه را ترک نمی کردم و اصلا پایم را از آنجا بیرون نمی گذاشتم. این مساله باعث شده بود که حتی از دیدن بچه هایم هم محروم شوم و دوستانم را هم نتوانم ببینم.
اما سیلیکون ولی به خاطر بها دادن به کار زیاد مدتی است که مورد انتقاد شدید قرار دارد. شخص ماسک نیز بعد از گذشت مدتی تشخیص داده که زندگی اش از کار ارزشمندتر است. او اعلام نمود که اغلب روزهای تولدش را سر کار بوده و از سال ۲۰۰۱ تا به الان یک تعطیلات درست و حسابی نداشته.
این نابغه کارآفرین در بخش هایی از صبحت هایش به مشکلاتی اشاره می کند که برای خوابیدن داشته:
یا باید بیدار می ماندم یا باید قرص خواب آور مصرف می کردم.
ماسک به عنوان مدیرعامل دو شرکت مطرح روشی سخت گیرانه را برای انجام امور مدیریتی روزانه اش دنبال می کند. پیشتر نشریه Inc گزارش داد که او غالبا تلفن هایش را جواب نمی دهد و از اینکه درگیر دریافت و ارسال ایمیل شود به شدت پرهیز می کند. او کل روز خود را به بازه های زمانی پنج دقیقه ای تقسیم می کند و تلاش می کند تا در هر بازه کاری را به انجام برساند.
خطرات کار زیاد برای سلامت
کار مضاعف همواره با خطرات زیادی روبرو بوده. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری بریتانیا نیز در همین رابطه امراض زیادی را به کار مضاعف نسبت داده که از آن جمله میتوان به بیماری های قلبی، خودکشی و حتی سرطان اشاره نمود.
با این حال این تمایل به کار زیاد صرفا در انحصار آمریکایی ها نیست. مرگ و میر ناشی از کار همین حالا یکی از مشکلات عمده جامعه ژاپن محسوب می شود. این پدیده که در سرزمین آفتاب تابان کاروشی خوانده می شود در سال ۲۰۱۷ میلادی جان زن جوانی را که ۱۵۰ ساعت کار کرده بود گرفت. همین مشکل فراگیر باعث شد که دولت ژاپن گام هایی را برای حفاظت از شهروندانش در مقابل پیامدهای کار زیاد بردارد.
کار زیاد، یک دام مدیریتی
بازگردیم به ماسک. آنطور که گفته شده هیچیک از این پیامدهای احتمالی باعث نشده که ماسک از مسئولیت هایش شانه خالی کند و حتی خودش گفته که به هیچ وجه قصد استعفا از پست هایش را ندارد.
اما این امتناع از تفویض اختیار به دیگران و استخدام مدیران میانی در شرکت ها مشکلی است که اغلب کارآفرینان به آن دچارند حال آنکه این کار کلیدی است.
در واقع کارشناسان معتقدند که مدیران باید ذهن هایشان را برای اتخاد تصمیمات سطح بالا و استراتژیک آزاد نگه دارند و مسئولیت های کم اهمیت تر را به دیگران واگذار نمایند.
اغلب آدم ها غرق در تصمیمات نه چندان مهم زندگی شان هستند اما کارشناسان باور دارند که انسان باید زمان صرف شده برای این موضوعات را (از آنجا که نقش چندان مهمی در تحقق اهداف والایشان ندارند) به حداقل میزان ممکن برساند.
وقتی ماسک می گوید فعلا قصد رها کردن مسئولیت هایش را ندارد یعنی از نظرش هیچیکس بهتر از او کارش را انجام نمی دهد. حال آنکه کارشناسان معتقدند سوال این نیست که چه کسی کار را بهتر از دیگری انجام می دهد بلکه سوال اینجاست:
آیا شما به عنوان موسس تنها فردی هستید که میتوانید آن کار را انجام دهید؟
این رقم بیش از سه برابر ۳۴.۵ ساعت کاری است که شهروندان بریتانیایی طبق قوانین کشورشان باید در هفته کار کنند. ماسک در صحبت هایش گفت:
زمان هایی پیش می آمد که من برای سه یا چهار روز کارخانه را ترک نمی کردم و اصلا پایم را از آنجا بیرون نمی گذاشتم. این مساله باعث شده بود که حتی از دیدن بچه هایم هم محروم شوم و دوستانم را هم نتوانم ببینم.
اما سیلیکون ولی به خاطر بها دادن به کار زیاد مدتی است که مورد انتقاد شدید قرار دارد. شخص ماسک نیز بعد از گذشت مدتی تشخیص داده که زندگی اش از کار ارزشمندتر است. او اعلام نمود که اغلب روزهای تولدش را سر کار بوده و از سال ۲۰۰۱ تا به الان یک تعطیلات درست و حسابی نداشته.
این نابغه کارآفرین در بخش هایی از صبحت هایش به مشکلاتی اشاره می کند که برای خوابیدن داشته:
یا باید بیدار می ماندم یا باید قرص خواب آور مصرف می کردم.
ماسک به عنوان مدیرعامل دو شرکت مطرح روشی سخت گیرانه را برای انجام امور مدیریتی روزانه اش دنبال می کند. پیشتر نشریه Inc گزارش داد که او غالبا تلفن هایش را جواب نمی دهد و از اینکه درگیر دریافت و ارسال ایمیل شود به شدت پرهیز می کند. او کل روز خود را به بازه های زمانی پنج دقیقه ای تقسیم می کند و تلاش می کند تا در هر بازه کاری را به انجام برساند.
خطرات کار زیاد برای سلامت
کار مضاعف همواره با خطرات زیادی روبرو بوده. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری بریتانیا نیز در همین رابطه امراض زیادی را به کار مضاعف نسبت داده که از آن جمله میتوان به بیماری های قلبی، خودکشی و حتی سرطان اشاره نمود.
با این حال این تمایل به کار زیاد صرفا در انحصار آمریکایی ها نیست. مرگ و میر ناشی از کار همین حالا یکی از مشکلات عمده جامعه ژاپن محسوب می شود. این پدیده که در سرزمین آفتاب تابان کاروشی خوانده می شود در سال ۲۰۱۷ میلادی جان زن جوانی را که ۱۵۰ ساعت کار کرده بود گرفت. همین مشکل فراگیر باعث شد که دولت ژاپن گام هایی را برای حفاظت از شهروندانش در مقابل پیامدهای کار زیاد بردارد.
کار زیاد، یک دام مدیریتی
بازگردیم به ماسک. آنطور که گفته شده هیچیک از این پیامدهای احتمالی باعث نشده که ماسک از مسئولیت هایش شانه خالی کند و حتی خودش گفته که به هیچ وجه قصد استعفا از پست هایش را ندارد.
اما این امتناع از تفویض اختیار به دیگران و استخدام مدیران میانی در شرکت ها مشکلی است که اغلب کارآفرینان به آن دچارند حال آنکه این کار کلیدی است.
در واقع کارشناسان معتقدند که مدیران باید ذهن هایشان را برای اتخاد تصمیمات سطح بالا و استراتژیک آزاد نگه دارند و مسئولیت های کم اهمیت تر را به دیگران واگذار نمایند.
اغلب آدم ها غرق در تصمیمات نه چندان مهم زندگی شان هستند اما کارشناسان باور دارند که انسان باید زمان صرف شده برای این موضوعات را (از آنجا که نقش چندان مهمی در تحقق اهداف والایشان ندارند) به حداقل میزان ممکن برساند.
وقتی ماسک می گوید فعلا قصد رها کردن مسئولیت هایش را ندارد یعنی از نظرش هیچیکس بهتر از او کارش را انجام نمی دهد. حال آنکه کارشناسان معتقدند سوال این نیست که چه کسی کار را بهتر از دیگری انجام می دهد بلکه سوال اینجاست:
آیا شما به عنوان موسس تنها فردی هستید که میتوانید آن کار را انجام دهید؟
منبع:digiato.com
